اهميت و ضرورت

 اختلالات رواني گفتار، موضوعات بحث برانگيزي است كه با وجود سالهاي متمادي پژوهش هنوز از ديدگاه بسياري از آسيب شناسان گفتار و زبان از پيچيده ترين اختلالات مي باشد و آن را به عنوان اختلالي چند بعدي مطرح مي نمايند. اين اختلال منحصر به يك فرهنگ، زبان و ياگويش خاصي  نيست و به طور كل طبق آمار و ارقام مختلف، يك درصد از جمعيت جهان لكنت مي كنند. ميزان بروز اين اختلال در كودكي چند برابر شيوع آن در بزرگسالي است. برخي مطالعات در سال 2002 ميزان شيوع لكنت در فاصله سني 18-5 سال را %9/0 درصد محاسبه نمودند(12). لكنت از عوامل متعددي تاثير مي پذيرد به طوريكه كيفيت آن در كودكان و بزرگسالان تفاوت هاي زيادي پيدا مي كنند و به تدريج كه كودك بزرگ تر مي شود احتمال تداوم آن نيز  بيشتر مي شود. زماني كه لكنت به صورت مزمن در آيد تاًثير منفي بر رشد عاطفي – اجتماعي، تحصيلي كودك  مي گذارد. برخي كودكان هنگام لكنت شديد دچار اضطراب شده و ممكن است در برقراري ارتباط با ديگران مشكل پيدا كنند