اهميت و ضرورت پژوهش

انسان موجودي است فراگيرنده و از نخستين روزهاي حيات تا سه سالگي ، طي تجربه هاي بسيار در فرآيندهاي فوق العاده، پيچيده، شگفت انگيز و ماهرانه‌اي چون نشستن، ايستادن، راه رفتن، حرف زدن و غذا خوردن كار آمد مي شود و پيوسته مي كوشد با اطرافيان و محيط پيرامون خود ارتباط برقرار كند. در اين بين، اجتماعي شدن فرايندي است كه به كمك آن ارزش‌ها ، اعتقادات و معيارهاي رفتاري كه فرهنگ از آنان انتظار دارد؛ به كودكان آموخته مي شود. 

سازگاري يك مفهوم نسبي است و تحت تأثير فرهنگ ها و اعتقادات از جامعه‌اي با جامعه ی ديگر فرق مي‌كند. از طرفي، رفتار آدمي تحت تأثير عوامل مختلفي از جمله خانواده، مدرسه، گروه همسالان و ساير عوامل اجتماعي قرار دارد و شخصيت انسان در صورتي به كمال مي رسد كه بين او و محيط پيرامونش تعادل و تعامل مناسبي صورت پذيرد. فشارهاي اجتماعي به وضوح تأثير فراواني بر رفتار فرد دارد . از طرف ديگر، انسان موجودي انعطاف پذير است. او نه تنها با محيط سازگار مي شود؛ بلكه محيط را بر طبق خواسته هاي خود دگرگون مي‌كند.